موارد مصرف پلی میکسین بی سولفات
برای درمان عفونت های سطحی چشم (مثل التهاب ملتحمه، قرنیه، پلک، کیسه های اشکی و زخم های قرنیه) ناشی از گونه های میکروارگانیسم های حساس به آنتی بیوتیک ها بکار می رود.
مکانیسم اثر پلی میکسین بی سولفات
-باکتریسیدال؛ باعث ایجاد نشت غشاء باکتری توسط اتصال به فسفولیپید می شود.
فارماکوکینتیک پلی میکسین بی سولفات
-زمان پیک پلاسمایی:۲ساعت
-اتصال به پروتئین: ۷۹ـ۹۲٪
-نیمه عمر حذف: ۴/۳-۶ساعت
-دفع: ادراری۶۰٪
منع مصرف پلی میکسین بی سولفات
در صورت حساسیت مفرط به یکی از اجزاء فراورده، عفونت های هرپسی ساده چشم، واکسینیا، واریسلا، مایکوباکتریوم چشم ، عفونت های قارچی چشم و مصرف همزمان با ترکیبات استروئیدی بعد از خارج نمودن جسم خارجی از قرنیه ، نباید از این دارو استفاده نمود.
عوارض جانبی پلی میکسین بی سولفات
سوزش، خارش، قرمزی، اشک ریزش و جوش دور چشم از عوارش جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی پلی میکسین بی سولفات
– داروهایی با عوارض سمیت کلیوی یا عصبی
-آمینوگلیکوزیدها/کولیستین/کولیستی متات: افزایش ریسک سمیت کلیوی یا عصبی.
-ریفامپین، کارباپنم، آزیترومایسین: اثرات سینرژی(هم افزایی)؛ اثرات یکدیگر را افزایش می دهند.
-بیهوش کننده ها و سایر مهار کننده های عصب-عضله: مهار بیش از حد عصب-عضله که می تواند منجر به تضعیف تنفسی گردد.
-سدیم سیترات: افزایش ریسک تضعیف تنفسی
هشدار ها پلی میکسین بی سولفات
در صورت بروز حساسیت مفرط مصرف دارو را قطع نمائید.
توصیه های دارویی پلی میکسین بی سولفات
۱٫بعد از مصرف دارو ممکن است تاری دید یا سوزش چشم ایجاد شود.
2.مصرف این دارو برای پیش از ۱۰ روز توصیه نمی شود.